Historia budowy instrumentu

Prospekt von Hl. Leichnam aus Danzig, 1766 Organy w kościele Bożego Ciała w Gdańsku (przy obecnej ul. 3-go Maja 19), zostały wybudowane w latach 1765/67 przez FRIEDRICHA RUDOLPHA DALITZA, ucznia i współpracownika gdańskiego mistrza Andreasa Hildebrandta. Instrument stanowi arcydzieło rzemiosła snycerskiego późnego rokoka.

Wymiary prospektu (to co widzimy od przodu ): 9 m szerokości i 7 m wysokości. Na prospekt składają się 3 pola na piszczałki 8′; 2 podwójne pola na piszczałki 4′ oraz 10 pól wypełniających na piszczałki 2′. Kolorystycznie instrument utrzymany jest w odcieniu szaro-złotym.
Organy pierwotnie miały 34 głosy (około 2 tys. piszczałek), dzwonki, talerze i kotły a tzw. kontuar tj. stół gry miał 2 manuały i pedał.

Manuał główny miał następujące głosy: 
Bourdun 16′; Principal Discant 8′; Principal 8′; Holflöte 8′; Flaut allamande 8′; Viol di Gamba 8′; Fugara 8′; Octava 4′; Flöte 4′; Octava 2′; Swigel 1′; Mixtur 6fach 4′; Trompet 8′; Dulcian 16′.

Na Pozytyw składały się głosy:
Flöte 8′; Quintadena 8′; Principal 4′; Flaut amabile 4′; Flaut Traverse 4′; Octava 2′; Waldflöte 2′; Flaschnetto 2′ [war1′]; Mixtur 3fach 2′; Clarione 8′.

Pedał posiadał następujące głosy:
Subbaß 16′ mit dop. Labio; Principal 8′; Hölflöte [!] 8′; Salicinal 8′; Octava 4′; Flöte 4′; Octava 2′; Mixtur 8fach 4′; Posaune 16′; Trompete 8′.

Dodatkowo instrument posiadał wbudowaną sekcję perkusyjną:
Glockenspiel (Cymbały): Campanarum symphonia
1 gwiazda z 4 dzwonami, akord G: Stella campanarum;
1 gwiazdka z 10 dzwonami: Stella campanarum minor;
1 gwiazdka Glorie z 10 talerzami: Stella cimbalorum;
1 tren z 3 gwiazdkami talerzy: fortepian Stella cimbalorum;
Kotły 16′, 1 zawór. 4 miechy.
[Tremolo w pozytywie]

Taki układ głosów zachował się do 1912 roku, gdy 4 głosy zostały zastąpione 4 innym oraz zostały wycofane z użytku kotły. Instrument przetrwał do 1943 roku, gdy został rozebrany i wysłany do magazynu, gdzie następnie po zakończeniu działań wojennych został rozkradziony. Zachował się tylko lub aż, drewniany prospekt oraz obudowa.
Opis na podstawie:
1. Renkewitz, Janca „Geschichte der orgelbaukunst in Ost- und Westpreussen von 1333 bis 1944.
Wydawnictwo: Würzburg: Verlag Weidlich, 1984.


2. https://gdansk.gedanopedia.pl/gdansk/?title=DALITZ_FRIEDRICH_RUDOLPH,_budowniczy_organ%C3%B3w_i_fortepian%C3%B3w, dostęp 28 VIII 2025 r
.